Aqui o que vemos é unha árbore xenealoxica da Dinastía dos Austria ou dos Habsburgo, que foi a dinastía que reinou en España dende 1517 ata o 1700. Dentro destes podemos dividir a dinastía en dous períodos, que se coñece como: os Austrias Maiores, representados por Felipe I ou Felipe o Fermoso (hai que metelo, aínda que eu casi o deixaba fora), Carlos I e Felipe II; mentres que os Austrias Menores serían Felipe III, Felipe IV e Carlos II.
¿Cal é a diferenza real entre ambos?
Pois considerase que o período de máximo esplendor e no que España considerase como a principal pontencia da súa época foi a época dos Austria Maiores, e na que Carlos I e Felipe II teñen un gran imperio, e manteñen o control directo dos seus dominios.
Mentres que no caso de Felipe III e os seus sucesores considerase unha etapa de crise e declive do Imperio Español ou Monarquía Hispánica. No caso destes monarcas vai a arredarse do goberno directo dos seus reinos, e van deixar o goberno en máns de Validos*, como por exemplo o Duque de Lerma, o Conde-Duque de Olilvares.
O fin da hexemonia española marcouse pola crise política do imperio, que non era capaz de controlar o enorme imperio, nin facer fronte os seus inimigos.
Isto marcou a necesidade de levar a unha paz, que foi liderada polo Duque de Lerma. Esta paz pretendía unha política pacifista no exterior do imperio, para asegurar unha serie de reformas na Facendo e no exército, para logo poder volver con forza ós conflitos. Isto levou a selar unha paz con Inglaterra en 1604, no Tratado de Londres, e na creación da Tregua dos Doce Anos cos Provincias Unidas que comezou en 1609.
Pero isto so acabou sendo un parche, que estoupou coa chegada o trono de Felipe IV e o seu valido, o Conde-Duque de Olivares, que levou a participación activa na Guerra dos Trinta Anos (1618-48).
O fin da hexemonia española marcouse pola crise política do imperio, que non era capaz de controlar o enorme imperio, nin facer fronte os seus inimigos.
Isto marcou a necesidade de levar a unha paz, que foi liderada polo Duque de Lerma. Esta paz pretendía unha política pacifista no exterior do imperio, para asegurar unha serie de reformas na Facendo e no exército, para logo poder volver con forza ós conflitos. Isto levou a selar unha paz con Inglaterra en 1604, no Tratado de Londres, e na creación da Tregua dos Doce Anos cos Provincias Unidas que comezou en 1609.
Pero isto so acabou sendo un parche, que estoupou coa chegada o trono de Felipe IV e o seu valido, o Conde-Duque de Olivares, que levou a participación activa na Guerra dos Trinta Anos (1618-48).
*Valido.Nome que recibía na monarquía española a persoa que
gozaba da confianza do monarca, e que se encargaba das tarefas de
goberno en representación del. Non era unha institución ou cargo
oficial, e non debemos confundilo co primeiro ministro; pero, en
realidade, era unha persoa de confianza escollida polo rei para dirixir a
política. Entre as figuras máis salientables atopamos a: o Duque de
Lerma, O conde-Duque de Olivares ou a Godoy.
Ningún comentario:
Publicar un comentario